Introductie van World Cup Floral Art 2025 Deelnemer voor Frankrijk - Frédéric Dupré
“Dit is alles wat je wilt weten over de paleontologie-dropout die een tuinbouwkundige, een bloemschikkampioen en een bloemenmentor werd.”
Frédéric Dupré is een Franse virtuoos in bloemsierkunst met een bewogen geschiedenis op verschillende gebieden, waaronder competities, en wiens carrière met bloemen lineaire categorisering uitdaagt. Dupré - die toegeeft dat hij niet graag over zichzelf praat - belichaamt wat je een carrièreparadox (en heruitvinding) zou kunnen noemen. Hij is een paleontologische dropout die veranderd is in een tuinbouwkundige en een bloemenkampioen die veranderd is in een mentor.
De reis van Frédéric Dupré in floraal ontwerp, van de oude aarde tot florale kunst
Dupré's carrière omspant meer dan twintig jaar en verweeft kennis van landschapsarchitectuur, tuinbouwkundige expertise, bloemschikpedagogie en zijn zoektocht naar bloemschikesthetiek en de evolutie daarvan. Zijn weg naar een gerenommeerd floral designer was allesbehalve conventioneel. Zijn verhaal, dat meer weg heeft van een door planten geïnspireerde Bildungsroman, vertelt over een reis - van het opgraven van fossiele fragmenten tot het werken met bloemen in het bloemensegment - die een man onthult die planten en bloemen in zijn ontwerpen nu niet alleen behandelt als simplistische materialen, maar eerder als bezielde accessoires in een werkstuk met de natuur.
Hij begon zijn carrière in planten in 1998, maar daarvoor studeerde hij paleontologie, een discipline die werelden verwijderd leek van die van bloemen. Dit vakgebied houdt het midden tussen biologie en geologie. Het is de wetenschappelijke studie van het leven in het geologische verleden waarbij fossielen van planten en dieren worden geanalyseerd. Maar tijdens zijn studie dwong de praktische realiteit - financiële druk en een ontmoedigende kans omdat slechts 1% van de studenten een blijvende carrière bereikt - hem om zijn carrière een andere wending te geven.
Wat voor hem een compromis leek, was voor hem een herziening van zijn werkelijke roeping. Met twee grootvaders en een overgrootvader die tuiniers waren, waren planten zijn erfenis. Hij richtte zich op landschapsontwerp en vervolgens op tuinbouw en beschouwde elke discipline als een even belangrijk aspect van zijn carrière. Tuinarchitectuur, zegt hij, leerde hem bijvoorbeeld planten te zien als architecten. Ze hebben hun eigen logica - hoogtes, texturen, ritmes - en zijn rol was om te luisteren, niet om op te leggen.
Het hele interview met Frédéric lees je op de website van Thursd (let op: in het Engels).
